ارتباط میان نظریه و عمل در آموزش رشته های حرفه مبنا،نمونۀ موردی حرفه- دانش طراحی شهری

حوزۀ حرفه ای در کنار حوزۀ تحصیلات دانشگاهی از اهمیتی به مراتب بیشتر به لحاظ توسعۀ رشته ای برخوردار می باشد. هدف از این نوشتار، ارائه دادن ایده ها و راهکارهایی برای افزایش تطابق پذیری دانشجویان رشته های حرفه مبنا، هنگام مواجه با بازار کار حرفه ای است. رشتۀ طراحی شهری به عنوان مثال در این مقاله مورد مداقه قرار می گیرد. از آنجا که بستر وقوع تحولاتی همچون جهانی شدن و تکنولوژی دیجیتالی، همانند سایر حوزه های دانشی مرتبط با محیط مصنوع، برای نخستین بار در عرصۀ عملی فراهم می گردد، از این رو دانش عملی نسبت به دانش نظری از اولویت بیشتری در رشته های حرفه مبنا همچون طراحی شهری و معماری برخوردار است. این موضوع یعنی تداوم یادگیری دانش عملی پس از فارغ التحصیل شدن دانشجویان، واجد اهمیت ویژه ای برای موفقیت کار حرفه ای می باشد و در شرایط کنونی در بسیاری از کشورهای درحال توسعه از جمله ایران، فقدان آن به روشنی مشهود است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که از طریق بکارگیری آموزش کار مبنا، می توان توانایی تطابق پذیری افراد را در مواجهه با ماهیت مبهم و نظریه ساز حوزۀ حرفه ای، تقویت و ارتقاء بخشید.